سعید مظفری
صداي او را بسيار شنيده ايد ،ولي شايد نامش را ندانيد . يكي از كاراكتر هاي معروفي كه وي بجايش صحبت كرده ، كابوي هميشه تنهاي صحرا ، كلينت ايستوود است . به همان بي احساسي و خشكي خود ايستوود صحبت مي كند ، طوري كه انگار خودش هم الان در صحرا ست . و در جايي ديگر چنان به يك كاراكتر ساده دل و لوده جان مي دهد ، كه باور پذير نيست هر دوي اين صدا ها از آن يك نفر باشد . ( در فيلم هاي دهه 60 ايران بجاي افرادي مثل بيژن امكانيان در فيلم سناتور ، فريبرز عرب نيا در شاهرگ و... كه به نظر من اين افراد بخشي از شهرتشان را در آن زمان مديون گويش و لحن فوق العاده وي هستند )
صداي ديگري كه الان به ذهنم مي رسد ، صداي شوهر اوشين ( سالهاي دور از خانه ) ريوزو است .
در اكثر مصاحبه هايي كه از وي خواندم به همين اندازه جدي و شاكي بود ، اميدوارم روزي اين عزيزان در حد و اندازه هنر و زحمتشان ، مورد قدر داني قرار بگيرند .
+ نوشته شده در جمعه سی ام تیر ۱۳۸۵ ساعت 7:24 توسط رضوی
|